Van arsenicum is al heel, heel lang bekend hoe giftig het is. De Romeinse keizer Nero gebruikte het om zijn rivaal Britannicus het hoekje om te helpen. Enkele eeuwen daarvoor echter beweerde Hippokrates, de oerarts, dat arsenicum in kleine doses juist als medicijn kon dienen, met name voor de genezing van huidziekten. Tijdens de middeleeuwen werd arsenicum door sommigen aangewezen als veroorzaker van de pest, wat geen rem zette op het zoeken van nieuwe arsenicummedicijnen. Rattengif was ook een populaire toepassing. Arsenicums carriÈre als massamoordenaar kwam pas goed op gang met de ontdekking van koperarseniet in 1778. Dit goedkope zout leverde een prachtig groene kleurstof en belandde massaal in het behang van de negentiende-eeuwse huiskamer. Behangpapier bevatte gemiddeld dertig gram arsenicum per vierkante meter. De schatting is dat alleen al de Britse huishoudens in 1858 samen enkele tientallen miljoenen tonnen arsenicum aan de muur hadden hangen.

Meer informatie: www.delta.tudelft.nl