Het dateren van boomringen staat bekend als dendrochronologie, wat letterlijk de studie van boomtijd betekent. Deze wetenschap kent jaartallen toe aan de groeiringen van bomen.

Dendrochronologie biedt wetenschappers drie soorten informatie: temporeel, milieugerelateerd en gedragsmatig. Het temporele aspect heeft de langste geschiedenis en is het meest bekend: boomringen kunnen worden gebruikt om archeologische vindplaatsen te dateren.

Het milieugerelateerde aspect heeft tegenwoordig de meeste toepassingen wereldwijd. Boomringen kunnen worden gebruikt om oude temperatuur-, neerslag- en bosbrandfrequenties vast te leggen. Ze helpen ook bij het opbouwen van databases over rivierstromen, droogte, insectenplagen en andere milieufactoren die bomen tijdens hun groei vastleggen. Het gedragsmatige aspect helpt archeologen om oude houtgebruiken, handel en andere activiteiten te begrijpen.

Boomringdatering kan alleen worden uitgevoerd op boomsoorten die één groeiring per jaar produceren, als reactie op jaarlijkse variaties in neerslag en soms temperatuur. In natte jaren produceren bomen bredere ringen, terwijl ze in droge jaren smalle ringen vormen. In extreem droge jaren kan er zelfs geen ring ontstaan. Daarom is kruisdatering een noodzakelijke procedure in deze wetenschap.

Meer informatie: coloradoencyclopedia.org