Wat was het beroep van Vittore Carpaccio naar wie in de 20ste eeuw het gerecht carpaccio werd vernoemd?

Carpaccio is een gerecht van dungesneden rauwe runderlende (contrefilet, maar zonder vetrandje, en ontdaan van alle kleine ongerechtigheden), met een dressing van mayonaise met wat citroensap, worcestersaus, melk, zout en peper. Het wordt vaak geserveerd als voorgerecht. Als lunch wordt het vaak met brood gegeten.

Het gerecht werd bedacht in 1950 in Venetië, Italië. Giuseppe Cipriani, de toenmalig eigenaar van Harry's Bar in Venetië, had vele beroemde stamgasten, onder wie Charlie Chaplin en Ernest Hemingway. Een Venetiaanse gravin, Amalia Nani Mocenigo, was ook een veelgeziene gast. Zij leed aan bloedarmoede en moest van haar dokter rauw rood vlees eten. Cipriani bedacht daarop de carpaccio-schotel.

Cipriani noemde dit gerecht naar de schilder Vittore Carpaccio, van wie op dat moment een overzichtstentoonstelling werd gehouden in Venetië. Hij werd geïnspireerd door het diepe rood en herkenbare geel dat Vittore Carpaccio in zijn schilderijen gebruikte.

Over de schilder is maar weinig geweten. Hij werd rond 1455 geboren in Venetië als zoon van de leerhandelaar Piero Scarpazza. Vittore zou die achternaam later veranderen in Carpaccio. Hij behoort tot de hoogrenaissance en werd vooral bekend door de negen schilderijen over de legende over de Heilige Ursula.