De langnekslangenhalsschildpad (Chelodina longicollis) is een schildpad uit de familie slangenhalsschildpadden (Chelidae).

De soort werd voor het eerst wetenschappelijk beschreven door George Shaw in 1794. Oorspronkelijk werd de wetenschappelijke naam Testudo longicollis gebruikt. De soortnaam longicollis betekent vrij vertaald 'lange nek'; longus = lang en collum = nek of keel.

Zoals vrijwel alle soorten in de familie Chelidae kan de schildpad de relatief lange nek niet onder het schild terugtrekken, maar de nek wordt onder de schildrand gevouwen bij gevaar. Het schild is ovaal van vorm en vrij plat, en de randen staan wat naar boven. De uitgestoken nek is ongeveer even lang als het schild en de schildlengte is ongeveer 20- 25, maximaal 30 cm. De poten hebben zwemvliezen tussen de tenen en zien er peddel-achtig uit.

Meer informatie: nl.wikipedia.org