De term kikkerproef was jarenlang synoniem met zwangerschapstest. Door gebruik te maken van de eigenschap van kikkers om bij hormonale veranderingen van kleur te veranderen, werd de test nog efficiënter en goedkoper. Zo ging het: bij een gewone groene kikker werd de hypofyse verwijderd, waardoor het beest een geelwitte kleur kreeg. Een inspuiting met urine van een zwangere vrouw bracht de groene kleur terug. Zo kon de Leidse huisarts J.H. Pleiter in de jaren vijftig en zestig ’s ochtends een flesje urine insturen naar het instituut Rana (Latijn voor kikker), waarop hij dezelfde middag telefonisch de uitslag kreeg.

Meer informatie: www.nemokennislink.nl