Een blikopener, ook wel een blikjesopener genoemd, is een mechanisch apparaat dat wordt gebruikt om metalen blikken te openen. Hoewel het conserveren van voedsel in blikken al sinds ten minste 1772 in Nederland werd toegepast, werden de eerste blikopeners pas in 1855 in Engeland en 1858 in de Verenigde Staten gepatenteerd. Deze vroege openers waren in feite variaties op een mes, hoewel het ontwerp uit 1855 nog steeds wordt geproduceerd.

Voedsel geconserveerd in blikken werd al vanaf 1772 door de Nederlandse marine gebruikt. Voor 1800 was er al een kleine industrie van ingeblikte zalm in Nederland. Vers gevangen zalm werd schoongemaakt, gekookt in pekel, gerookt en in met tin beklede ijzeren dozen geplaatst. Deze ingeblikte zalm was buiten Nederland bekend, en in 1797 leverde een Brits bedrijf 13 blikken aan een van hun klanten. Het conserveren van voedsel in blikken werd in 1810 gepatenteerd door Peter Durand. Het patent werd in 1812 overgenomen door Bryan Donkin, die in 1813 de eerste conservenfabriek ter wereld in Londen oprichtte.

Blikopeners voor algemeen gebruik verschenen voor het eerst in de jaren 1850 en hadden een primitief klauwvormig of 'hefboomachtig' ontwerp. In 1855 ontwierp Robert Yeates, een maker van bestek en chirurgische instrumenten uit Hackney Road, Middlesex, VK, de eerste klauwvormige blikopener met een handbediend gereedschap dat zich een weg baande rond de bovenkant van metalen blikken.

Meer informatie: en.wikipedia.org