Gifgas werd niet voor het eerst in de Eerste Wereldoorlog gebruikt, maar al in de Oudheid. De Perzen zouden in 256 tijdens een beleg van Dura aan de rivier de Eufraat de Romeinen hebben vergiftigd met pek en zwavel.

In de Eerste Wereldoorlog werden voor het eerst op grote schaal chemische wapens gebruikt. Het gifgas werd verspreid door de loopgraven en kostte vele tienduizenden soldaten het leven. Aanvankelijk werd chloorgas gebruikt, vanaf december 1915 het sterkere fosgeengas. Vanaf 1917 werd ook mosterdgas (yperiet) ingezet.

In 1925 hebben Spanje en Frankrijk, tegen een enkele maanden daarvoor gesloten verdrag in, met hulp van Duitsland mosterdgas ingezet tegen de bevolking van de zojuist uitgeroepen Rif-republiek in Marokko. In 1934 deden de Italianen hetzelfde met Ethiopië.

Sinds die tijd zijn steeds nieuwe, potentieel effectievere chemische wapens ontwikkeld, zoals mosterdgas en zenuwgassen als bijvoorbeeld Sarin. Er zijn ook vormen die slechts buiten oorlog gebruikt worden zoals traangas, braakgas en pepperspray. Een bijzondere vorm hiervan zijn de incapacitantia, die iemand fysiek of psychisch weerloos maken zonder blijvend letsel.

Meer informatie: nl.wikipedia.org