Kolmanskop (Duits: Kolmannskuppe) is een spookstadje in de Namibwoestijn in het zuiden van Namibië, 10 km landinwaarts vanaf de havenstad Lüderitz. Het was ooit een klein maar zeer rijk mijnstadje. Momenteel is het een toeristische attractie beheerd door Namdeb (Namibië-De Beers).

In 1908 ontdekte Zacharias Lewala hier een diamant waarop de Duitse mijnwerkers begonnen toe te stromen. Kort daarna verklaarde de Duitse regering een groot deel van Namibië tot verboden gebied, het zogenaamde Sperrgebiet, en liet er diamanten delven.

De bouwstijl van een Duits dorp werd nagebootst en er werden voorzieningen en instellingen aangelegd, waaronder een ziekenhuis, een danszaal, een elektriciteitscentrale, een school, een theater, een kegelbaan, een casino en een ijsfabriek. Kolmanskop had het eerste röntgenapparaat op het zuidelijk halfrond en de eerste tram in Afrika (tussen Kolmanskop en Lüderitz). Op het hoogtepunt telde het stadje circa 1200 inwoners.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog raakte Kolmanskop langzaam in verval omdat de diamantmijnen uitgeput raakten. In 1928 werden bij Oranjerivier de rijkste diamanthoudende afzettingen ooit ontdekt. Veel inwoners trokken daarop verder zuidwaarts. Uiteindelijk werd het stadje in 1956 verlaten en overgelaten aan de woestijn. De huizen staan kniediep in het zand, wat heel fotogenieke beelden oplevert. Het stadje wordt ook geregeld gebruikt als filmlocatie.

Meer informatie: nl.wikipedia.org