Jacques-Louis David (1748-1825), vaak kortweg David genoemd, was een Frans kunstschilder van "nuchtere" historiestukken en portretten. Hij was de leidende figuur van het neoclassicisme en beïnvloedde veel 19e-eeuwse Franse schilders.

David schilderde in de neoclassicistische stijl, waarbij hij zijn onderwerpen uit klassieke bronnen haalde. Hij schilderde geen ruïnes, zoals tot dan toe werd gedaan, maar probeerde de Romeinse Republiek te actualiseren. David was actief betrokken bij de Franse Revolutie en zette zijn kunst in voor revolutionaire ideeën, propagandistische doeleinden en om de waarden van patriottisme en de democratie te prijzen. Later zou hij een fevent aanhanger van napoleon worden.

David schilderde Le Sacre de Napoléon (De Kroning van Napoleon) in 1807. Het is een monumentaal doek: zes meter hoog en bijna tien meter breed. Overigens is de volledige titel net zo monumentaal: Sacre de l'Empereur Napoléon Ier et Couronnement de l'Impératrice Joséphine dans la Cathédrale Notre-Dame de Paris, le 2 décembre 1804.

Het schilderij beeldt het moment af waarop Napoleon zichzelf kroont tot keizer, liever dan dat te laten doen door de paus die achter hem zit. David heeft zichzelf ook geschilderd in het publiek. Het doek hangt in het Louvre. In 1808 begon David op vraag van Amerikaanse opdrachtgevers aan een kopie maar die maakte hij pas af in 1822, tijdens zijn ballingschap in Brussel. De kopie hangt in het Kasteel van Versailles.

Meer informatie: fr.wikipedia.org