Heliopolis, Grieks voor Stad van de Zon, is een buitenwijk van Caïro, hoofdstad van Egypte. De stad werd begin de 20e eeuw gebouwd onder impuls van de Belgische industrieel Édouard Empain (1852-1929), de drijvende kracht achter de metro van Parijs.

Empain was naar Egypte gereist om de spoorweg tussen Port Said en Matariya aan te leggen maar greep naar het contract vanwege Britse belangen. Hij kocht daarop een groot stuk woestijnland op 10 kilometer van Caïro om er een nieuwe droomstad te bouwen.

In 1906 begonnen de ambitieuze werkzaamheden. Naast de noodzakelijke voorzieningen als water, elektriciteit en riolering werd ook werk gemaakt van enorme hotels, een renbaan, een golfbaan, een pretpark, villa's en paleizen met binnentuinen, galerijen en bungalows. Dit alles werd doorkruist met enorme lanen en boulevards. Er werd ook een tramlijn aangelegd van Caïro naar Heliopolis.

Al in 1909 was de stad klaar, vooral dankzij het intensieve gebruik van gewapend beton. De typische en unieke architectuur in dit stadsdeel bestempelt men als de Heliopolische stijl en komt tot uiting in de talloze gebouwen en paleizen (zoals Empains eigen "Hindoevilla"). Op deze oude foto zie je de nog steeds bestaande Onze-Lieve-Vrouwebasiliek.

Vandaag woont nog steeds veel van de Egyptische elite in Heliopolis maar de wijk heeft helaas veel van zijn pracht ingeboet: vele villa's hebben plaats geruimd voor enorme woonblokken en veel groene ruimte is volgebouwd.

Meer informatie: nl.wikipedia.org