Els Borst (1932–2014) was een Nederlandse arts, hoogleraar en politica voor D66. Ze studeerde geneeskunde in Utrecht en werkte jarenlang als arts en medisch bestuurder voordat ze de politiek inging. Van 1994 tot 2002 was ze minister van Volksgezondheid, Welzijn en Sport in de kabinetten-Kok I en II.

Tijdens haar ministerschap zette ze zich in voor patiëntgerichte zorg, medische ethiek en vernieuwing in de gezondheidszorg. Haar meest spraakmakende en historische bijdrage was de invoering van de Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding in 2002. Deze wet maakte Nederland het eerste land ter wereld waar euthanasie onder strikte voorwaarden wettelijk werd toegestaan. Els Borst werd daarmee een belangrijk symbool van de discussie over waardig sterven en medische autonomie.

Naast haar politieke werk bleef ze actief in medische en maatschappelijke organisaties. Ze werd in 2014 op 81-jarige leeftijd in haar woning om het leven gebracht door een verwarde man die handelde uit religieus fanatisme en psychische problemen. Haar dood leidde tot brede nationale rouw en erkenning voor haar maatschappelijke betekenis.

Meer informatie: d66.nl