Tot 1634 hielden enkel vakkundige kwekers en rijke liefhebbers zich bezig met de productie en verkoop van tulpen. Daarna groeide in Holland en Utrecht de belangstelling voor de bloemen. Buitenstaanders gingen zich bemoeien met de tulpenhandel. De vraag naar de geliefde tulpenbollen nam enorm toe. Hierdoor konden handelaren de prijzen tot buitengewone niveaus laten stijgen. In januari 1637 bereikte de prijs zijn hoogtepunt en kostte een tulpenbol zelfs evenveel als een grachtenpand in Amsterdam.

Tulpenbollen werden vervolgens ook doorverkocht aan mensen die de peperdure bloemen niet eens konden betalen. Ook werd er gehandeld in ‘opties’ op de tulpen. De bollen waren op dat moment nog maar net geplant: men betaalde vooruit en zou de tulp pas later ontvangen. Ook al werd termijnhandel verboden door de Staten van Holland, papieren contracten werden fanatiek doorverkocht voor grote sommen geld. De vorming van de eerste economische zeepbel ooit was een feit.

Meer informatie: isgeschiedenis.nl