Het kraaien van een haan is het klassieke geluid van de dageraad. Lang voordat er wekkers waren, was het de haan die boeren uit hun bed riep in de duisternis voor zonsopgang.

Wetenschappers dachten lange tijd dat het kraaien werd gestimuleerd door de opkomende zon. Maar recente studies tonen aan dat dit niet waar is. Een haan kraait op basis van zijn interne klok, niet door externe prikkels. Hanen die in constant zwak licht worden gehouden, passen zich snel aan een intern schema aan dat gebaseerd is op een dag van 23,8 uur. Ze kraaien elke ochtend op hetzelfde moment, hun 'dageraad', ondanks het onveranderlijke licht.

Meer informatie: www.thechickentractor.com.au