Welke fruit heeft de zaden aan de buitenkant?

De aardbei is een rode, beetje hartvormige schijnvrucht. Bij de meeste (echte) vruchten zitten de zaden binnenin, maar bij de aardbei zitten ze aan de buitenkant. Deze zaadjes liggen een beetje in een kuiltje, om te beschermen. De zaadjes zijn meestal groenachtig.

In de bronstijd werd de aardbei al door mensen gebruikt, maar pas vanaf de 14e eeuw werden aardbeiplanten vanuit het wild in tuinen aangeplant. In die tijd werden ze vooral gebruikt als sierplant. De aardbei zoals wij die kennen is ongeveer 200 jaar oud. In de 17e en 18e eeuw zijn uit de beide Amerika's de octoploïde soorten Fragaria Virginia (Noord-Amerika) en Fragaria chiloensis (Zuid-Amerika) ingevoerd. In 1766 werd de aardbei voor het eerst uitvoerig beschreven door Antoine Nicolas Duchesne en gaf hij aan zijn beschreven soort de Latijnse naam Fragaria ananassa. Deze soort had ook veel kenmerken van de ingevoerde soorten. In Californië werden vooral aardbeien geteeld met een zeer harde vrucht, vergelijkbaar met een appel. De in Europa geteelde vruchten waren daarentegen zacht. Kruisingen tussen deze twee typen aardbeisoorten hebben de tegenwoordige, stevige soorten opgeleverd. Die kunnen goed worden verhandeld en over grote afstanden vervoerd.