De heiligverklaarde Erasmus van Formiae (ca. 240-303) was een Italiaanse bisschop en martelaar die door zeelieden wordt vereerd als hun beschermheilige. Zijn naam Erasmus werd door Italiaanse en Spaanse zeelui verbasterd tot vormen als Eramo, Ermo, Elmo en Elmus.

Over het leven van Erasmus is weinig bekend. De legendes zijn mogelijk tot de 6de eeuw mondeling doorgegeven. Hij werd geboren in het huidige Syrië maar de christenvervolging onder keizer Diocletianus dwong hem te vluchten naar Libanon. Toen hij 7 jaar later terugkeerde naar huis werd hij gevangen genomen en gefolterd maar hij wist te ontvluchten naar Italië.

De reis ging over zee, er kwam storm opzetten, blauwe vuurtongen dansten over het schip, maar Erasmus spreidde zijn armen en het onweer ging liggen. De legende wordt nu geïnterpreteerd als het elektrische verschijnsel (sint-)elmsvuur (in het engels bekend als St. Elmo's Fire). De laatste zeven jaar van zijn leven zou hij hebben doorgebracht in Formia, in Campania, waar zijn beulen hem achterhaalden.

De marteldood van de H. Erasmus staat nergens beschreven maar meestal wordt hij afgebeeld terwijl zijn darmen met een windas uit zijn buik worden getrokken. Waarschijnlijk is een van zijn attributen in de loop der geschiedenis geïnterpreteerd als zijn martelktuig. Een windas is immers een instrument dat vaak in havens wordt gebruikt. Omwille van die (fictieve) marteldood wordt hij soms ook aangeroepen bij buikpijn, maagkwalen, kolieken en krampen.

Meer informatie: nl.wikipedia.org