Welke katten werden in de Westerse geschiedenis gezien als symbool van slechte voortekenen?

In de Middeleeuwen werd de kat beschouwd als voorwerp van afschuw en als bondgenoot van de duivel en heksen. Een zwarte kat en een heks konden een en hetzelfde wezen zijn, door middel van gedaanteverwisseling. Men zag de blik van Satan in haar ogen. Bovendien hoort men een kat niet naderen: een van de redenen waarom heksen verdacht werden van het zich vermommen in een kat. Zo konden ze zich dan onopgemerkt verplaatsen. Er zijn talloze volksverhalen over kattendansen, welke in verband worden gebracht met grafheuvels en heksenkringen. Deze vijandige houding jegens katten zorgde er echter voor dat muizen en ratten ongehinderd konden huishouden en de zwarte dood zich makkelijker kon verspreiden.