Welke kleur heeft een smaragd normaal gesproken?

Een smaragd is een grasgroene variant van beryl en wordt zeer gewaardeerd als edelsteen. De naam is afgeleid van het Griekse 'smaragdos', dat werd gebruikt voor verschillende stenen die vooral hun groene kleur gemeen hadden.

In de oudheid werden smaragden voornamelijk gewonnen in Opper-Egypte, waar ze al rond 2000 v.Chr. werden bewerkt. Griekse mijnwerkers werkten in de mijnen ten tijde van Alexander de Grote, en later werden de edelstenen door Cleopatra gebruikt. In 1817 werden overblijfselen van uitgebreide mijnactiviteiten ontdekt; de zogenaamde 'Mijnen van Cleopatra' bevinden zich in Jabal Sukayt en Jabal Zabārah nabij de Rode Zeekust, ten oosten van Aswan.

Tijdens de Spaanse verovering van Zuid-Amerika werden grote hoeveelheden smaragden uit rijke afzettingen in Colombia gehaald. Tegenwoordig worden Zuid-Amerikaanse smaragden voornamelijk gevonden nabij Bogotá, Colombia.

Rond 1830 werden smaragden ontdekt in de Oeral. Ze worden gewonnen aan de rivier de Takovaya, ten noordoosten van Sverdlovsk, waar ze voorkomen in mica- of chlorietschist.

De fysieke eigenschappen van smaragd zijn vergelijkbaar met die van beryl. De brekings- en dispersiekrachten zijn niet hoog, waardoor geslepen stenen weinig schittering vertonen. De prachtige kleur, die de steen zijn buitengewone waarde geeft, is waarschijnlijk te danken aan kleine hoeveelheden chroom. De steen verliest zijn kleur bij sterke verhitting.