Het Ottomaanse of Osmaanse Rijk (Osmaans: دَوْلَتِ عَلِيّهٔ عُثمَانِیّه, Devlet-i 'Aliyye-i Osmaniyye, Turks: Osmanlı İmparatorluğu) was een islamitisch rijk dat bestond van 1299 tot 1922. Het was gesticht door de Oğuzturken onder Osman I, de stamvader van de Ottomaanse dynastie en naamgever van dit rijk. Het kan beschouwd worden als de opvolger van het Seltsjoekse sultanaat Rûm. Het Ottomaanse Rijk was een wereldrijk dat bij de grootste uitbreiding een enorm gebied in Noord-Afrika, Azië en Europa besloeg.

De Turken die het Osmaanse Rijk stichtten, zijn Oghuz-Turken. Zij woonden oorspronkelijk in Centraal Azië: ten noorden van de Kaspische Zee en in Mongolië.

Omdat er spanningen zijn in het gebied komen ze rond de 10de eeuw naar het Westen. Ze vestigen zich in Anatolië en stichten daar van het Seltsjoekse Rijk (11de & 12de eeuw). Dat gaat ten onder door onderlinge ruzies, de strijd met de kruisvaarders en de aanvallen van het Mongoolse leger van Dzjengis Khan.

Het Seltsjoekse Rijk valt uiteen in verschillende kleine vorstendommen. Een ervan wordt genoemd naar zijn stichter, de Sultan Osman I (1258 – 1326), en wordt later een wereldrijk: het Osmaanse of Turkse Rijk.

De Osmanen veroveren in 1453 het christelijke Byzantium en zorgen zo voor het definitieve einde van het Oost-Romeinse Rijk.

Meer informatie: mijngeschiedenis.be