Jan Cornelis Terlouw (geboren op 15 november 1931 in Kamperveen – overleden op 16 mei 2025 in Twello) was een veelzijdig Nederlands figuur: wetenschapper, politicus en schrijver.

Terlouw studeerde wiskunde en natuurkunde aan de Universiteit Utrecht en promoveerde in 1964. Daarna werkte hij, onder meer aan kernfusieonderzoek in Nederland en in het buitenland. Hij trad in 1971 toe tot de Tweede Kamer als voorvechter van milieu- en economische zaken. In 1973 volgde hij Hans van Mierlo op als partijleider. Onder zijn leiding groeide D66 van 6 naar 17 zetels bij de verkiezingen van 1981. Van 1981 tot 1982 was hij vicepremier en minister van Economische Zaken in het kabinet-Van Agt II/III. Later vervulde hij diverse functies, zoals secretaris-generaal van Europese transportorganisatie (1983‑1991), Commissaris van de Koningin in Gelderland (1991‑1996), en Eerste Kamerlid (1999‑2003).

Parallel aan zijn politieke loopbaan schreef hij jeugdboeken. Bekend zijn titels als Koning van Katoren (1971) en Oorlogswinter (1972), beide bekroond met een Gouden Griffel en succesvol verfilmd. Maar ook Briefgeheim (1973), Oosterschelde, windkracht 10 (1992) en Rotjongens (2009).

Terlouw werd geroemd om zijn optimisme, integriteit, humor en toewijding aan maatschappij, natuur en vertrouwen.

Meer informatie: d66.nl