Bijna iedereen kent deze schilderijen in een of meerdere uitvoeringen maar vrijwel niemand kent de naam de schilder. Dat komt omdat die zelf liever niet werd gekend.

"De Huilende Jongen" -de portretten hebben niet echt een naam- is een reeks van ongeveer 65 kinderportretten die werden geschilderd door Giovanni (soms Angelo) Bragolin (1911-1981). Dat was een pseudoniem van de Venetiaanse kunstenaar Bruno Amarillo over wie weinig geweten is.

Amarillo vond de schilderijen van huilende kinderen (jongens én meisjes) met blozende wangen niet zijn beste werk en bracht ze daarom uit onder een schuilnaam. De toeristen in Venetië waren er echter dol op en de portretten groeiden uit tot een massaproduct. Vooral in de jaren 1970 waren de verdrietige kinderen alomtegenwoordig en werden kopieën van de schilderijen massaal verkocht in winkels, via postorder en op straat.

Alleen al in Zweden werden er eind jaren 1970 meer dan een miljoen exemplaren van de huilende kinderen verkocht. Bragolin begon om die reden ook kinderen met blonde haren af te beelden.

De schilderijen worden ook vaak in verband gebracht met de 'urban legend' (broodje aap-verhaal). De Britse tabloid The Sun lanceerde in 1985 het gerucht dat de huizen waar deze schilderijen hangen vaker in brand schieten en dat de schilderijen vaak op mysterieuze wijze onbeschadigd bleven.

Meer informatie: historianet.nl