Het sprookje van Roodkapje is een van de bekendste verhalen in de westerse wereld. Het werd in 1812 gepubliceerd door de gebroeders Grimm in hun verzameling "Kinder- und Hausmärchen". Het verhaal gaat over een meisje dat een rode mantel draagt en door haar moeder wordt gestuurd om een mand met eten naar haar zieke grootmoeder te brengen. Onderweg ontmoet ze een sluwe wolf die haar misleidt om de langere route door het bos te nemen, terwijl hij zelf de snelste weg naar de grootmoeder neemt. In veel versies van het verhaal eet de wolf de grootmoeder op en vermomt hij zich als haar om Roodkapje te bedriegen. Het sprookje eindigt vaak met een jager of boswachter die de wolf opensnijdt en zowel Roodkapje als de grootmoeder redt.

Roodkapje is een verhaal dat vaak wordt gebruikt om kinderen te waarschuwen voor de gevaren van vreemden en het belang van gehoorzaamheid. Het verhaal heeft door de jaren heen vele aanpassingen en interpretaties gekend, maar de kernboodschap blijft hetzelfde. Het is een tijdloos verhaal dat blijft fascineren en onderwijzen.