Het wereldberoemde Pompeï was niet de enige stad die in 79 n.C. werd verwoest door een uitbarsting van de Vesuvius. Het iets verder gelegen havenstadje Herculaneum en het veel kleinere Stabiae behoorden tot de voornaamste andere slachtoffers.

Herculaneum werd niet, zoals Pompeï, getroffen door een regen van as en puimsteen maar een dag later door een zogenaamse pyroclastische stroom, een wolk van hete as en gassen. Daardoor wisten de meeste inwoners op tijd te ontkomen: in Herculaneum werden bijna geen lichamen aangetroffen. Alleen bij de zogenaamde boothuizen, die toen nog aan de kust stonden en in 1982 werden ontdekt, zijn de skeletten gevonden van ruim 300 mensen, die kennelijk niet op tijd wisten te ontkomen.

In Pompeï zijn de meeste gebouwen ingestort onder het gewicht van de dikke laag as en puimsteen maar Herculaneum werd traag bedekt door een stroom modder en lava waardoor veel huizen zeer goed bewaard zijn gebleven. Zo vindt je hier de zogenaamde Suburbane Thermen, waarschijnlijk het best bewaarde badhuis uit de Romeinse tijd.

De eerste systematische opgravingen vonden plaats in de jaren 1927-1958 onder leiding van archeoloog Amedeo Maiuri. Tegenwoordig is ongeveer een derde van Herculaneum opgegraven en zijn er vier huizenblokken blootgelegd met een oppervlakte van 200 x 250 m., 4,5 ha. van de in totaal 20 ha.

Surrentum (Sorrento) en Salernum (Salerno) bleven gespaard op wat stofwolken na.

Meer informatie: nl.wikipedia.org