Welke van deze is een elektrische ontlading veroorzaakt door onbalans tussen onweerswolken en de grond?

Bliksem is een indrukwekkend natuurverschijnsel dat ontstaat door elektrostatische ontladingen in de atmosfeer. Deze ontladingen treden op tussen twee elektrisch geladen gebieden, die zich beide in de atmosfeer kunnen bevinden of waarvan er één op de grond is. Deze ontladingen neutraliseren tijdelijk de ladingen en kunnen een enorme hoeveelheid energie vrijgeven, variërend van 200 megajoules tot 7 gigajoules. Dit proces gaat gepaard met een breed scala aan elektromagnetische straling, waaronder warmte en zichtbare lichtflitsen.

Bliksem veroorzaakt ook donder, een geluid dat ontstaat door de schokgolf die zich ontwikkelt wanneer de gassen rond de ontlading plotseling in druk toenemen. Bliksem komt vaak voor tijdens onweersbuien, maar kan ook optreden bij andere energierijke weersystemen. Het is een belangrijk onderdeel van het wereldwijde atmosferische elektrische circuit.

Er zijn drie hoofdtypen bliksem, afhankelijk van waar ze optreden: binnen een enkele onweerswolk (intra-wolk), tussen twee wolken (wolk-tot-wolk), of tussen een wolk en de grond (wolk-tot-grond), wat ook wel een blikseminslag wordt genoemd. Er zijn ook andere varianten, zoals 'hittebliksem', die van grote afstand zichtbaar maar niet hoorbaar is, en 'droge bliksem', die bosbranden kan veroorzaken.