De Jablochkoff-kaars, of elektrische kaars, is een elektrische booglamp uitgevonden in 1876 door de Russische ingenieur Pavel Jablochkoff en zorgde voor een doorbraak van elektrisch licht eind 19e eeuw.

Deze is opgebouwd uit twee 25 centimeter lange grafietstaven, ongeveer 6 bij 12 millimeter in doorsnede en gescheiden door een inert materiaal zoals gips, kaolien of porseleinaarde. De grafietstaven zijn onderling doorverbonden met een klein stukje smeltdraad van koolstofpasta. Het geheel is verticaal gemonteerd in een passend geïsoleerde houder.

Wanneer een elektrische spanning wordt aangebracht, 'springt' de dunne smeltdraad en ontstaat er een lichtboog. De lichtboog dooft echter niet, maar zal blijvend een helder licht uitstralen door het constant uitgloeien van koolstofdeeltjes. De kaars kon op deze manier voor circa 1½ tot 2 uur licht geven totdat de koolstofelektrodes met de tussenliggende materiaal waren opgebrand. De kleur van het licht hing af van de stof tussen de twee koolstaven.

Meer informatie: nl.wikipedia.org