De spiegelproef is een test om vast te stellen of dieren zichzelf herkennen in het eigen spiegelbeeld. De test is ontwikkeld door de Amerikaanse psycholoog Gordon Gallup en voor het eerst gebruikt in 1970 waar hij onderzoek deed naar zelfherkenning bij chimpansees. De spiegelproef vereist een hoog niveau van cognitie en zeer weinig diersoorten slagen voor de spiegelproef.

In de spiegelproef wordt een dier zonder dat het dat doorheeft gemarkeerd met een plek of stip. De plek is zodanig aangebracht dat het dier deze alleen kan zien via het spiegelbeeld. Vervolgens wordt het dier voor een spiegel geplaatst en gekeken of het doorheeft dat de plek zich op het eigen lichaam bevindt. Dit wordt afgeleid uit het aanraken van de plek met bijvoorbeeld de hand (bij aap), snavel of poot (vogel) of de slurf (bij olifant). Soms draait het dier (zoals een dolfijn) de kop naar de spiegel toe om de plek van meer dichtbij te kunnen inspecteren. Vogels proberen de plek met de snavel of poot te verwijderen nadat ze in de spiegel hebben gekeken.

Dieren die de test met succes hebben afgelegd, zijn: Mensen, Chimpansees, Orang-oetans, Bonobo's, Dolfijnen (tuimelaars), Esters en Aziatische olifanten.

Kinderen slagen pas voor spiegelproef als zij 1.5 tot 2 jaar oud zijn.

Meer informatie: nl.wikipedia.org