Wie dacht dat de hersenen slechts een afkoelingsmechanisme voor het bloed waren?

Een leuk voorbeeld van een onjuiste deductie is de geschiedenis van de rolverdeling van het hart en de hersenen. In de tweede helft van de eerste eeuw v. Chr. hadden de Grieken verschillende theorieën over de rol van de hersenen en het hart. Voor de Grieken in deze periode was het lichaam heilig, waardoor lijkschouwing niet aan de orde was.

De Grieken gebruikte dus vooral redenatie en logica om tot hun deductie te komen. Zodoende redeneerde de grootmeester van de logica, Aristoteles, met volle overtuiging dat de hersenen als orgaan niets te maken hebben met cognitie en motorieke functie. Hij zei ongeveer het volgende:

“De zetel van de ziel en controle over vrijwillige beweging – in feite controle over alle functies – moet gezocht worden in het hart. De hersenen zijn een orgaan van weinig belang, waarschijnlijk om het bloed te koelen.”