Le Radeau de la Méduse (Het Vlot van de Medusa, 1818) is een schilderij van Théodore Géricault, dat in het Louvre in Parijs hangt.

Het schilderij is gebaseerd op de schipbreuk van het Franse fregat Méduse in juli 1816, voor de westkust van Afrika. Aan boord was een groot vlot gebouwd, La Machine genoemd, waarop bij het zinken van het schip 149 opvarenden het lijf moesten redden. Vervolgens werden ze door kapitein en officieren zonder voedsel of water aan hun lot overgelaten. Deze laatsten namen plaats in een echte reddingssloep. Van 5 tot 17 juli dobberde het vlot rond. Toen het werd teruggevonden door het zusterschip Argus, waren nog vijftien mensen in leven. De anderen waren overboord gesprongen, geduwd, verhongerd of opgegeten.

Géricault sprak met twee overlevenden, maakte verschillende voorstudies, bestudeerde drijvende lichamen en afgesneden ledematen maar besloot finaal om zich te concentreren op het moment van hoop: het voor het eerst in zicht komen van de Argus. Het werk betekent een overstap van neoclassicisme naar romantiek.

Het werk werd voorgesteld op het Salon de Paris van 1819 maar werd in Frankrijk niet goed onthaald. de keuze van het onderwerp werd gezien als kritiek op de onbekwaamheid van de koningsgezinde kapitein en de aanwezigheid van een zwarte opvarende werd gezien als een aanklacht tegen slavernij. In Engeland kon het wel op bijval rekenen.

Op Géricaults graf op Père-Lachaise staat een bronzen bas-reliëf van dit werk.

Meer informatie: nl.wikipedia.org