Johannes (Oudgrieks: Ἰωάννης, afgeleid van het Hebreeuwse יוחנן, Jochanan, "JHWH heeft genade getoond") was een apostel van Jezus Christus, een van "de twaalf".

Johannes was volgens het Nieuwe Testament de zoon van een visser genaamd Zebedeüs en de broer van Jakobus. Toen Johannes en zijn broer Jakobus bezig waren hun visnetten te herstellen, werden zij door Jezus geroepen om zijn leerling te worden; zij gaven hieraan direct gehoor. Later werden zowel Johannes als Jakobus (twee van de twaalf) apostelen van Jezus. Jezus gaf de broers de bijnaam Boanerges, "zonen van de donder". Traditioneel werd aangenomen dat Johannes wordt bedoeld in het evangelie volgens Johannes met 'de discipel die Jezus liefhad', maar dit is zeer omstreden.

Samen met Petrus werden Johannes en Jakobus de meest vertrouwelijke leerlingen van Jezus. Zo waren zij bijvoorbeeld aanwezig bij de gedaanteverandering van Jezus op de berg Tabor. Ook was hij volgens het evangelie, de enige apostel die aan de voet van het kruis Maria, de moeder van Jezus, bijstond.

Meer informatie: nl.wikipedia.org