Nelson Mandela's presidentschap begon op 10 mei 1994, toen hij als eerste niet-blanke president van Zuid-Afrika werd beëdigd. Mandela, een vooraanstaand anti-apartheidsactivist en voormalig politiek gevangene, speelde een cruciale rol in de overgang van Zuid-Afrika naar een democratie waarin alle rassen stemrecht hadden. Zijn inauguratie markeerde het einde van het apartheidsregime en het begin van een nieuw tijdperk van gelijkheid en inclusiviteit.

De verkiezingen van 1994, gehouden op 27 april, waren historisch omdat ze de eerste waren waarin alle Zuid-Afrikanen, ongeacht ras, mochten stemmen. De African National Congress (ANC), onder leiding van Mandela, behaalde een overweldigende meerderheid van 63% van de stemmen. Dit leidde tot zijn benoeming als president, met F.W. de Klerk en Thabo Mbeki als zijn vice-presidenten in een regering van nationale eenheid.

Mandela's besluit om zich niet herkiesbaar te stellen in 1999 werd mede ingegeven door zijn leeftijd; hij was 75 toen hij aantrad. Zijn leiderschap legde de basis voor een vreedzaam en verenigd Zuid-Afrika.

Meer informatie: en.wikipedia.org