Geschiedenis van het boek

Malot kreeg van uitgever Jules Hetzel na het succes van zijn eerdere roman Romain Kalbris de opdracht voor een nieuw boek, dat zou moeten handelen over een arbeidersgezin waarvan de vader zou overlijden, zodat de kinderen over heel Frankrijk verspreid werden. Het boek moest de lezers inzicht geven op het nationale karakter van Frankrijk, op de geografie en de bedrijvigheid.

De opdracht was niet uniek. In deze periode bestond sympathie voor weeskinderen of andere kinderen die zonder hun ouders opgroeiden. Vele jeugdboeken uit de negentiende eeuw, vaak met een wat sentimentele inslag, hebben dit als onderwerp.

Toen de Frans-Duitse oorlog uitbrak ging het eerste manuscript grotendeels verloren. Tijdens het schrijven las Malot het boek voor aan zijn tienjarige dochter Lucie. In 1878 verscheen het boek. Malot had forse wijzigingen aangebracht, omdat Hetzel bezwaar maakte tegen de sociale en religieuze kwesties die Malot aan de orde had gebracht. Toch komen in het boek de beroerde sociale omstandigheden aan de orde, en heeft het een sociaalkritische strekking.

Het beoogde educatieve doel is onopvallend in het verhaal verwerkt. In latere bewerkingen werden de als leerzaam bedoelde passages verder ingekort of zelfs geheel geschrapt.

Het boek werd zeer populair. Alleen in de Nederlandse Koninklijke Bibliotheek zijn 250 edities en drukken aanwezig.

Meer informatie: nl.wikipedia.org