Eduardo Arroyo, geboren in 1937 in Madrid en overleden in 2018 in dezelfde stad, was een veelzijdige Spaanse kunstenaar. Hij was bekend als schilder, graveur, lithograaf, beeldhouwer en theaterdecorontwerper.

Arroyo was een belangrijke figuur in de Narratieve Figuratie en de Spaanse Nieuwe Figuratie, bewegingen die in de vroege jaren 60 in Europa opkwamen. Zijn kunstwerken behandelden vaak thema's zoals ballingschap, politieke moorden, de medeplichtigheid van het Franco-regime en de Amerikaanse bases die Franco's straffeloosheid ondersteunden. Ook de 'españoladas', die de fascistische realiteit van Spanje verhulden, waren een terugkerend thema.

Veel van zijn werken zijn te vinden in het Reina Sofía Museum in Madrid. Arroyo exposeerde in talloze galeries wereldwijd en nam deel aan diverse competities, waaronder de DAAD in Bonn. In 1991 deelde hij de Eerste Prijs op de Stuttgart Print Biennale met Osvaldo Rodríguez.

In 1982 vond een retrospectieve tentoonstelling plaats getiteld "Eduardo Arroyo, 1962-1982, 20 Jaar Schilderkunst" in verschillende Europese locaties. In 2000 ontving hij de Gouden Medaille voor Verdienste in de Schone Kunsten van het Ministerie van Onderwijs, Cultuur en Sport.

Meer informatie: fr.wikipedia.org