Erik de Rode (950-1003) was een Noorse vikingprins, zeevaarder en ontdekkingsreiziger die volgens een IJslandse sage Groenland ontdekte. In werkelijkheid was Erik de Rode echter niet de eerste die Groenland ontdekte. De Noor Gunnbjörn Ulfson zag in 900 als eerste de eilanden aan de kust van Groenland. Hij was uit koers geraakt in een zeiltocht van Noorwegen naar IJsland. Hij gaf het de naam Gunnbjarnarsker (Gunnbjörns riffen).

Erik de Rode (IJslands: Eiríkr Rauði, Noors: Eirik Raude) was de eerste om voet aan wal te zetten en een Scandinavische nederzetting op het eiland te vestigen. Erik werd geboren in Noorwegen als de zoon van Thorvald Asvaldsson. Rond 960 werd Eriks vader gedwongen Noorwegen te ontvluchten. De familie vestigde zich in IJsland. In 982 werd Erik voor drie jaar verbannen nadat hij zich schuldig had gemaakt aan doodslag. Hij besloot op zoek te gaan naar een land ten westen van IJsland.

Volgens de saga verkende hij drie jaar de Groenlandse kust en stichtte een nederzetting in het zuiden. Daarna keerde hij terug naar IJsland om zijn landgenoten warm te maken voor de oversteek. Het is door zijn wlde verhalen dat Groenland zijn misleidende naam kreeg. De kolonie bleef bestaan totdat de kleine ijstijd haar ten slotte wegvaagde in de 15e eeuw. Eriks zoon Leif Eriksson wordt overigens beschouwd als de ontdekker van Amerika.

Meer informatie: nl.wikipedia.org