Josephus "Jef" Lambeaux (1852-1908) was een van de belangrijkste belgische beeldhouwers van de 19de eeuw. Hij maakte onder meer de Brabofontein (1887) op de Grote Markt in Antwerpen die uitgroeide tot het officiële symbool van de stad.

Lambeaux was de zoon van een Waalse vader en een Vlaamse moeder. Lambeaux studeerde aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten van Antwerpen en was in 1882 een van de stichtende leden van de kunstenaarskring "Les XX" (Les Vingt). Hij gaf achter al na het eerste Salon in 1884 zijn ontslag wegens zijn onvrede met de te avant-gardistische ideeën van de groep.

Lambeaux noemde zichzelf een realist en geenszins een symbolist. Zijn marmeren stukken zijn niet poëtisch of filosofisch. Hij wilde enkel op eclectische wijze de beweging en de zwier van zijn modellen weergeven. Daarbij kwam hij meermaals in aanvarng met de katholieke kerk, onder meer met zijn haut-reliëf De Menselijke Driften (1886-1898). Het reliëf in wit Carrara-marmer is een allegorische voorstelling van alle menselijke gevoelens, emoties en toestanden zoals blijdschap, geluk, verliefdheid, jeugd, ouderdom, moederschap, zonden, kwellingen en andere zielstoestanden van de menselijkheid.

Het oorsponkelijke reliëf staat tegenwoordig in een Victor Horta ontworpen pavljoen in het Brusselse Jubelspark. Het is slechts af en toe te bezichtigen. Een gipsafdruk staat in het Gentse Museum voor Schone Kunsten.

Meer informatie: nl.wikipedia.org