Diamant leerde als 25-jarige, in juli 1923, de toen 40-jarige Franz Kafka in Müritz, een badplaats aan de Oostzee, kennen. Zij hield daar toezicht op de kinderen van een vakantiekolonie van het Joodse Volkshuis. In september van dat jaar betrok zij met Kafka in Berlijn-Steglitz, Grunewaldstraat 13 een woning. Omdat de inflatie in deze tijd zijn hoogtepunt bereikte, moesten ze door financiële problemen tweemaal verhuizen. Kafka had zich nu definitief van Praag en zijn familie losgemaakt.

Hij beschouwde dit als de grootste prestatie van zijn leven. In latere aantekeningen verwierp Diamant het beeld van een neurotische, seksueel abnormale dichter. Zij omschreef Kafka als iemand die de geneugten van het leven beleefde de geneugten als een kind of een dier en ze beschreef zijn vrolijkheid, spelvreugde en levenslust. In die tijd ontstond het verhaal Een kleine vrouw.

Meer informatie: nl.wikipedia.org