Een seraf of serafijn is een hemels wezen dat voorkomt in de Hebreeuwse Bijbel, het pseudepigrafische 1 Henoch, het Testament van Adam en de Oorsprong van de Wereld, een van de Nag Hammadigeschriften

Sinds Pseudo-Dionysius worden serafs in het christendom beschouwd als de hoogste orde in de hoogste sfeer of koor van de engelen, gevolgd door de cherubs en tronen. Serafim worden in het Nieuwe Testament niet genoemd. Er is geen consensus welke niet verder aangeduide wezens de Trisagion in Openbaring 4:7,8 uitspreken. De omschrijving van hun uiterlijk in vers 7 duidt op cherubs, maar hun zes vleugels in vers 8 op serafim.

Meer informatie: nl.wikipedia.org