Er zijn meerdere plekken in Italië, Spanje en Frankrijk waar 'wit spek' wordt geproduceerd maar Valleé d’Aoste Lard d’Arnad is het enige met een erkende herkomstbenaming.

Het spek is afkomstig van varkens die vergemest werden voor de productie van parmaham. Het rugspek wordt in vierkanten gesneden en vrijwel helemaal ontdaan van vlees. Wat rest is niet meer dan vet met hooguit nog een ader vlees. Dat wordt opgestapeld in zogenaamde 'doils', grote kisten gemaakt van kastanje-, eiken- of larikshout.

Het wordt gekruid met een mengeling van zout, water, kruiden (waaronder jeneverbes en kaneel) en bergkruiden, en blijft minstens drie maanden rijpen in de 'doils' waar het zijn zoete smaak en zijn zachte textuur verkrijgt. Die werkwijze zou al in 1763 zijn toegepast in het kasteel van Arnad, waar het spek zijn naam aan dankt.

het spek wordt vacuüm verkocht of in blokjes gesneden en bewaard in glazen bokalen. je vindt het in charcuterieschotels of het wordt gegeten met donker brood, al dan niet besmeerd met honing.

Er zijn twee producten: Arnad Le Vieux en Maison Bertolin.

Meer informatie: www.lovevda.it