Verdrag voor het voorkomen en bestrijden van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld.

Vaak wordt dit de Istanbul-Conventie (of soms Verdrag van Istanbul) genoemd. Het is een mensenrechtenverdrag van de Raad van Europa (RvE) tegen geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld dat werd opengesteld voor ondertekening op 11 mei 2011 te Istanbul.

Het verdrag is een belangrijk signaal voor preventie van geweld, de bescherming van (potentiële) slachtoffers en "naar het beëindigen van de straffeloosheid van de daders".

45 landen en de Europese Unie ondertekenden het verdrag.

Op 12 maart 2012 was Turkije het eerste land dat de Conventie ratificeerde.

Gevolgd door Albanië, Andorra, Armenië, België,

Bosnië en Herzegovina, Bulgarije, Cyprus, Denemarken, Duitsland, Estland, Finland, Frankrijk, Georgië, Griekenland, Hongarije, Ierland, IJsland, Italië, Kroatië, Letland, Liechtenstein, Litouwen, Luxemburg,

Malta, Moldavië, Monaco, Montenegro,

Nederland, Noord-Macedonië, Noorwegen,

Oekraïne, Oostenrijk, Polen, Portugal,

Roemenië,San Marino, Servië, Slovenië, Slowakije, Spanje, Tsjechië, Verenigd Koninkrijk, Zweden en Zwitserland.

De Conventie trad op 1 augustus 2014 in werking.

Op 1 juli 2021 stapte het land Turkije uit het Verdrag.

Turkije Azerbaijan zijn de enige 2 leden van 'de raad van Europa' die het verdrag niet uitvoeren.

Meer informatie: www.coe.int