Het varken werd ongeveer 10.000 jaar geleden gedomesticeerd in Azië.

Het stamt af van het wild zwijn. Volwassen dieren zijn tussen 0,9 m en 2 m lang en wegen 50 tot 350 kg, behalve de “minivarkens” die een stuk kleiner blijven en 10 tot20 jaar oud worden. Het mannelijke dier wordt beer genoemd, het vrouwelijke een zeug en het jong een big.

Varkens hebben een zeer breed gezichtsveld van meer dan 300° en zien dus ook wat er achter hen gebeurt. Varkens hebben ook een goed ontwikkelde smaak en hebben in het algemeen een voorkeur voor zoete, vlezige en kazige smaken. Al bij jonge biggen is de geur goed ontwikkeld. Ze gebruiken deze bijvoorbeeld al om hun moeder te herkennen. Volwassen varkens gebruiken hun zeer gevoelig reukorgaan om voedsel te vinden. Verder is het gehoor van varkens is sterk ontwikkeld. Ze horen hogere tonen dan mensen, paarden en runderen.

Wilde varkens zoeken overdag al wroetend en grazend naar voedsel. Vooral ’s morgens en in de namiddag zijn ze actief, op de middag rusten ze. Varkens zijn alleseters die zich aanpassen aan wat beschikbaar is.

Het ideale woongebied voor een varken is er een met veel voedsel, verstopplekken en beschutting tegen slecht weer. Wilde varkens bouwen nesten om te rusten en te slapen, meestal in een kuil onder dichte struiken. Ze ontlasten zich nooit in de buurt van dat nest.

Modderbaden worden gebruikt om af te koelen en om insecten en andere huidparasieten kwijt te geraken.

Meer informatie: www.huisdierinfo.be