In 1632 begon grootmogol Shah Jahan aan één van de grootste bouwprojecten die het Mogolrijk gekend heeft: de Taj Mahal. In het mausoleum liggen de stoffelijke resten van Mumtaz Mahal, één van de drie vrouwen van Jahan. Na zijn eigen overlijden in 1666 kwam Shah Jahan naast haar te liggen, onder de witte marmeren koepel aan de oever van de Yamuna.

Shan Jahan werd geboren in 1592, onder de naam Shan ab-ud-din Muhammad Khurram. Zijn vader werd in 1605 keizer van het Mogulrijk onder de naam Jahangir (heerser over de wereld) in 1607 benoemde Jahangir Khurram tot opvolger. In 1612, op 20-jarige leeftijd, trouwde de prins met Arjumand Banu Begum, later bekend als Mumtaz Mahal (De gekozene van het paleis). Samen kregen zij 14 kinderen. Mahal overleed tijdens haar laatste bevalling in 1631.

De grootmogol was kapot daarvan. Hij ging niet meer naar feesten en stelde de bruiloften van zijn zoons uit. Hij reisde regelmatig naar de tijdelijke rustplaats van zijn vrouw in Burhanpur. In 1632 begon hij met de bouw van de Taj Mahal, waardoor veel historici de twee gebeurtenissen aan elkaar koppelen. Velen denken dat de Taj Mahal een eerbetoon is van Shah Jahan aan zijn overleden vrouw. Het verhaal gaat dat Shah Janan de Taj Mahal heeft gebouwd om de herinnering van zijn vrouw in stand te houden; om haar altijd te kunnen zien en nooit te vergeten.

Meer dan 20.000 arbeiders hebben 22 jaar aan het bouwwerk gewerkt. Zij werden tijdens hun werkzaamheden bijgestaan door 1000 olifanten.

Meer informatie: isgeschiedenis.nl