Difluor of moleculair fluor (F2) is de belangrijkste enkelvoudige stof van het element fluor. Het komt bij normale druk en temperatuur voor als een extreem reactief, uiterst giftig en corrosief gas met een lichtgele kleur en een verstikkende geur. Het wordt ook wel fluorgas genoemd.

Difluor wordt uiterst gemakkelijk gereduceerd tot fluoride (E° = + 2,87 V) en is dan ook een van de sterkste oxidatoren die bestaan.

Fluoriden komen van nature overal in het milieu voor, onder andere in grondwater, vis en schelpdieren, en als vloeispaat. De meest voorkomende fluoriden zijn, in normale concentraties, niet giftig.

Fluoride maakt tanden harder. In lage concentraties, in de orde van één per miljoen, worden fluoriden gebruikt in volksgezondheidstoepassingen. Fluoriden zoals natriumfluoride, natriumfluorofosfaat (SMFP), tin(II)fluoride (SnF2) en aminfluoride worden gebruikt in tandpasta en mondwater. Verder zijn er fluoridehoudende vullingen voor tanden en geven veel tandartsen hun patiënten halfjaarlijkse fluoridebehandelingen tegen cariës.

Wanneer tandpasta fluoride bevat, is het raadzaam om deze niet in te slikken. Botontkalking kan door fluoride verergeren, en ook dialysepatiënten moeten oppassen met fluor. Wie geen fluoride mag of wil hebben, kan fluoridevrije tandpasta kopen. Tandpasta voor jonge kinderen bevat minder fluoride omdat zij de tandpasta soms inslikken.

Meer informatie: nl.wikipedia.org