De Peruaanse naakthond is een hondenras met als belangrijkste kenmerk haarloosheid. Het ras vindt zijn oorsprong in Peru.

In Perú heeft dit natuurlijke ras al een eeuwenoude achtergrond. Waar het ras precies vandaan komt weet men niet. Wel is bekend dat de grootste populatie zich ontwikkelde in het kustgebied van Perú. Er zijn in opgravingen van de Chimú en Moche cultuur resten van deze honden gevonden, die teruggaan tot de 2e eeuw voor Christus. Beroemd is ook het aardewerk van diverse Peruaanse culturen met afbeeldingen van de naakthond.

De hond is geen "Incahond". Hoewel de Inca's het ras meenamen naar huis, is de natuurlijke leefomgeving in de bergen van Perú te koud voor het ras.

In de tijd van de Spaanse verovering, werd uit religieuze overwegingen de hond in de ban gedaan. Iedere naakthond die bekend was werd afgemaakt. De boeren aan de kust geloofden in de speciale gaven van de hond en beschermden hem. Ook heden ten dage heeft de Peruaanse naakthond in Perú geen goede naam. De hond wordt door het overgrote deel van de bevolking gezien als lelijk. Maar tegelijk is er respect, vanwege de vermeende genezende gaven.

Meer informatie: nl.wikipedia.org