De Iraaks-Iraanse Oorlog, ook wel de Eerste Golfoorlog genoemd, was een militair conflict tussen Iran en Irak. De oorlog duurde van 22 september 1980 tot 20 augustus 1988. De oorlog stond aanvankelijk bekend als de "Golfoorlog" voor het uitbreken van de Golfoorlog van 1990-1991.

Gebruikmakend van de relatieve chaos in Iran na de Iraanse Revolutie van 1979 viel Saddam Hoesseins leger op 22 september 1980 de olierijke zuidwestelijke provincie Khoezistan binnen. Saddam beweerde dat deze provincie, waar veel Arabieren wonen, deel uitmaakte van het 'historische Irak'. Daarnaast wilde hij volledige controle krijgen over de gedeelde grensrivier Arvandrud (Shatt al-Arab). Saddam schond met zijn inval het Verdrag van Algiers (1975) tussen de beide landen, waarin hun gemeenschappelijke grens was vastgelegd. Hij hoopte Iran een snelle beslissende nederlaag toe te kunnen brengen, om vervolgens de gebieden en rechten te krijgen die hij verlangde. Ook hoopte hij een overslaan van de revolutie te voorkomen door Iran gezichtsverlies toe te brengen.

Bovendien bezat Iran een uitermate strategische positie, gelegen op belangrijke handelsroutes en tussen de Sovjet-Unie, Pakistan en het Midden-Oosten. Daarbij had Iran het potentieel om een regionale macht te worden en was daarmee een rivaal van Saddam Hoessein. Door Iran te vernederen of zelfs uit te schakelen of ondergeschikt te maken, zou Irak de regionale hegemonie verwerven.

Meer informatie: nl.wikipedia.org