In de praktijk wordt bij papegaaien regelmatig het zogenaamde “verenplukken” gezien. Geschat wordt dat verenplukken bij zo’n 10% tot 15% van de papegaaien voorkomt. Vooral kaketoes en grijze roodstaartpapegaaien zijn gevoelig.

Het gaat niet alleen om verenplukken, maar ook om het afbijten, kapot kauwen en/of rafelen van de veren. Er kan daarom eigenlijk beter gesproken worden van veerbeschadigend gedrag. Omdat verenplukken veel lijkt op het poetsen van het verenkleed en moeilijk daarvan te onderscheiden is, wordt het beschouwd als een gedragsprobleem dat langzaam ontstaat. Het leidt ertoe dat het verenkleed beschadigd raakt, met name bij de nek, borst, flank, dijen en de onderkant van de vleugels.

Meer informatie: petplan.nl