Het beroepsgeheim betekent dat je moet zwijgen over alles wat je bij de uitoefening van je beroep als arts over de patiënt te weten bent gekomen. Het beroepsgeheim zorgt voor een vrije toegang tot de zorg en is bedoeld om de patiënt en de samenleving te beschermen. Een patiënt met psychische klachten of een verslaving bijvoorbeeld, moet zich vrij voelen een arts te bezoeken. Het beroepsgeheim is niet alleen een juridische regel, maar ook een ethische norm, die de vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt (een waarde) beschermt.

Er zijn drie situaties waarin de arts het beroepsgeheim mag doorbreken:

1.Als de patiënt daarvoor toestemming geeft.

2. Als de arts wettelijk verplicht is om bepaalde informatie naar buiten te brengen (bijvoorbeeld als de patiënt een besmettelijke ziekte heeft).

3. Als de arts te maken heeft met een conflict van plichten die de arts heeft. Dit speelt bijvoorbeeld bij sommige situaties van kindermishandeling. In een dergelijk geval mag het beroepsgeheim alleen bij uiterste noodzaak doorbroken worden en als er geen andere mogelijkheden zijn om het gevaar af te wenden. Bij zo’n conflict van plichten moet de arts dus zelf een ethische afweging maken.

Meer informatie: www.knmg.nl