Een oase is een geïsoleerde plaats met water en vegetatie in de woestijn waar landbouw mogelijk is dankzij de aanwezigheid van water dat afkomstig is van een ondergrondse bron. De toegang tot het water kan op verschillende manieren worden bewerkstelligd. Daarom is er een onderverdeling in soorten oasen gemaakt: Rivieroasen. Het land aan weerszijden van een rivier wordt bevloeid met behulp van kanalen en zijkanalen, die bovenstrooms water aftappen en onder een klein verval naar de landbouwgrond leiden.

Grondwateroasen. Water wordt met onderaardse kanalen (khettara, foggara, qanat) uit hoger gelegen gebieden aangevoerd. Waar het water aan de oppervlakte komt wordt het land bevloeid. Een andere vorm van een grondwateroase is een ghout. Hierbij wordt een groot gat in de grond gegraven, tot aan het grondwater. Met het water daaruit worden vervolgens gewassen bevloeid.

Artesische bronoasen. Bij een natuurlijke bron wordt het uittredende water gebruikt om land te bevloeien.

Aquiferoasen. Het fossiele water uit een diepe waterhoudende laag wordt aangeboord en gebruikt om land te irrigeren. Dit gebeurt vanuit een centraal punt, zodat het geïrrigeerde terrein cirkelvormig is. Een groot nadeel is de eindigheid van deze bron: het water in de aquifer wordt niet of zeer langzaam aangevuld.

Meer informatie: nl.wikipedia.org