Een wagnertuba, ook wel bayreuth-tuba (of in het Duits Waldhorntuba) genoemd, is een blaasinstrument, dat de klank- en speeleigenschappen van de tuba en de hoorn combineert. De klank is milder, en met een duidelijker toonkern dan die van de hoorn. Het instrument wordt bespeeld met een hoornmondstuk en de linkerhand omdat het in een symfonieorkest door hoornspelers wordt bespeeld.

De naam wagnertuba is eigenlijk verkeerd gekozen. Ten eerste is het geen tuba. Het instrument lijkt meer op een hoorn. Ten tweede is het niet bedacht door Richard Wagner. De wagnertuba is ontwikkeld door de Tsjech Václav Červený uit Hradec Králové, ongeveer dertig jaar voordat Wagner besloot om het instrument te gebruiken in de opera Der Ring des Nibelungen. Feit is echter dat het instrument populair werd door het gebruik in deze opera. Andere componisten, zoals Richard Strauss, Anton Bruckner en Igor Stravinsky, liepen hierin voorop.

Meer informatie: nl.wikipedia.org