Het lelijke eendje gaat over de geboorte van een buitenbeentje. Het lelijke jonge eendje wordt meteen als anders gezien, hij ziet er vreemd en anders uit en maakt een heel ander geluid dan de andere eendjes, waardoor hij wordt afgewezen.

Het lelijke jonge eendje probeert nog wel contact te maken met de andere eendjes en probeert erbij te horen, maar wordt weer afgewezen, waardoor hij ‘uitgestoten’ wordt en weg loopt.

Hij gaat op zoek naar andere vogels waar hij probeert bij te horen, maar hij wordt steeds weer afgewezen.

In het sprookje gaat hij dan de winter in, waar hij zich heel eenzaam en afgewezen voelt, zo koud als de winter is. Hij moet zich echt overgeven en moet stil worden, hij mag geen energie verliezen, maar moet vertrouwen dat er na zoveel kou iets warmers komt.

Dan komt de lente, het begin van een nieuwe cyclus. Het wordt warmer en hij ontmoet zwanen. Ze zijn zo mooi. Het lelijke eendje kijkt in het water en luistert naar hun geluid en voelt zich thuis, voelt herkenning. Hij hoort daarbij en wordt verwelkomd als familie.

Meer informatie: willemijntrip.nl