Wie heeft de transistor uitgevonden?

Een transistor (samentrekking v. Eng. transfer en resistor, = lett.: overdrachtsweerstand) is een elektronisch onderdeel dat onder meer als versterkend of schakelend element in een elektronische schakeling kan dienen. Een transistor bestaat uit een kristal van een halfgeleider in een afgesloten omhulling van metaal of kunststof.

In 1947 ontdekten John Bardeen en Walter Brattain in Bell Labs van AT&T in de Verenigde Staten dat wanneer elektrische contacten aan een germaniumkristal werden bevestigd, de elektrische stroom aan de uitgang groter werd afhankelijk van een kleine ingangsstroom. De leider van de groep Vaste Stof Fysica William Shockley onderkende het belang van deze ontdekking en binnen de volgende maanden werd zeer veel werk verzet om de kennis over halfgeleiders uit te breiden en daarom wordt hij aangezien als de "vader van de transistor". De term "transistor" werd bedacht door John R. Pierce.