Wie is de vrouw die als standbeeld zittend op een bank aan het strand in Domburg (Zeeland) te zien is?

Nehalennia (ook Nehalenia, Nehalaenniae, Nehalaenia) was een inheemse beschermgodin die in het 2e- en 3e-eeuwse Gallia Belgica door reizigers, vooral zeelui en handelaars, werd vereerd bij de monding van de Schelde.

Bij Domburg zijn al in 1647 resten van een Nehalennia-tempel gevonden. Nog twee altaren waren gevonden in Keulen-Deutz maar die zijn in de Tweede Wereldoorlog bij een bombardement vernietigd.

Nehalennia wordt meestal zittend op een troon afgebeeld met vruchten, vooral appels op haar schoot en een mand vruchten naast haar - die begrepen kunnen worden als symbolen van vruchtbaarheid of vergankelijkheid - en rechts van haar een hond, doorgaans geïnterpreteerd als symbool van trouw.

Een hond heeft binnen de Indo-Europese mythologie echter vaak de grimmige rol van hellehond en bewaker van de onderwereld gekregen. In Romeinse bronnen werd de woeste Noordzee bij één gelegenheid beschreven als "geteisterd door honden". Appels verwijzen in de Europese mythologie meermalen naar anderwereldse oorden zoals het appelland Avalon en de tuin van Hesperia. En de fruitmand is een afleiding van de hoorn des overvloeds.

De wijze van afbeelden van Nehalennia vertoont overeenkomsten met die van de Matronae, de naam die de Romeinen gaven aan godinnen die, alleen of met drie, voor zij naar hier kwamen al door de Kelten werden vereerd. Zij zijn daarna vaak in pijpaarde afgebeeld, evenals honden, als om haar te begeleiden.