Les Bourgeois de Calais (De Burgers van Calais) is een van de bekendste werken van de Franse beeldhouwer Auguste Rodin (1840-1917). Het beeldt een fase uit de Honderdjarige Oorlog uit waarbij de zes voornaamste burgers van Calais zich overgaven aan de Britse koning om het beleg van de stad op te heffen. Hun leven werd gespaard dankzij de koningin Filippa van Henegouwen.

Van de beeldengroep zijn twaalf exemplaren gegoten. Ze staan onder andere in Calais, het Musée Rodin in Parijs en in het Musée Royal in Mariemont.

Rodin werd geboren in Parijs en bracht er een uitermate armoedige jeugd door. Hij probeerde herhaaldelijk binnen te geraken in de École des Beaux Arts maar werd telkens afgewezen.

Om den brode moest hij gaan werken bij decorateurs. In 1875 reisde Rodin naar Italië en daar kwam hij in contact met de werken van Michelangelo. Later zou hij aan Bourdelle schrijven: "Mijn bevrijding van het academisme werd gecreëerd door Michelangelo."

Na zijn terugkeer uit Italië begon zijn lange, vaak polemische strijd tegen de decadente officiële kunst. Een magistrale l'Age d'airain (De Bronstijd) was in 1876 een eerste resultaat. In 1880 brak hij door met de Porte de l'Enfer (de Deur van de Hel), geïnspireerd door de Divina Comedia van Dante, waarvan Le Baiser (De Kus) en Le Penseur (De Denker) deel uitmaken.

In 1886 kreeg hij van de stad Calais de opdracht om De Burgers van Calais te maken. Ook zijn standbeeld van Honoré de Balzac behoort tot zijn bekendste werken.

Meer informatie: nl.wikipedia.org